Syl en Valentijn
De zaal ziet zwart. Een opgepakte massa drukt zich tegen het podium aan. Nog maar een piepklein plekje is over, bij de rookruimte welteverstaan. De lichten op het podium gaan aan en de zaal wacht gespannen op wat komen gaat. Heroes zet in en komt regelrecht binnenvallen. Ja mijn hartje slaat even over. “We can be heroes”, dreunt door mijn lijf. De adrenaline stroomt en ik weet zeker dat ik allerlei stofjes aanmaak in mijn hersenen. “just for one day” en de moed zakt me weer in de schoenen. Ja een onmogelijke liefde. Bij elkaar horen maar het niet kunnen. Ik poog te vergeten.
De band dreunt vol overgave door. De nummers glooien, de zaal maakt vloeiende bewegingen en ik? Ik laat me mee voeren door het Bowie repertoire tot het pakhuis schud op zijn vesten. De afsluiter: “Jean Genie” een daverende ovatie en een bezwete band die trots op zichzelf mag zijn. Want schudden, ja schudden deed Wilhelmina. Ik denk rafelrandjes en androgyn. Ik zie sigarettenrook en starshiplichtjes het podium bevlekken. Ik denk somber om vervolgens weer vrolijk te pieken op de muziek. De teksten schieten door mijn kop en mijn brein beweegt als in een rusteloze grafiek. Hoge uitschieters wisselen af met diepe dalen. De median is ver zoek. 3 uur later verlaten we bekaf en nat bezweet de ruimte. Frisse lucht happen en ja dat lucht op.
De bushalte is niet ver en eenmaal daar is het wachten geblazen. Ik koel langzaam af en mis mijn sjaal. De kou kruipt langzaam in mijn lijf. Ik staar over het IJ naar de industriële lichtjes in Noord. Stoom komt uit de fabriekspijpen en ik ben blij als de bus me komt verlossen van deze desolate plek. Nuchter brengt de bus me naar het nog desolatere IJburg. Mijn hoofd zit vol en mijn gevoelens gaan met me aan de haal. Ik neem nog een glas en laat memory lane toe. Ik volg het pad terug in de tijd en denk Ziggy. De connecties verbroken, de tijd vervlogen en ja ze hebben me beloofd, het slijt. Ik ga naar bed en zing in mijn hoofd “Changes: Time may change me, but I can't trace time”.
Amsterdam 14 Februari 2015, pakhuis Wilhelmina.
Meest recente reacties
Je hebt je laten leiden door je zintuigen. Mooi Syl
Syl. Las zojuist dit verhaal, geweldig wat mooi geschreven en wat een mooie opbouw! Mijn complimenten. Sandra
Leuke blog!
Ja Jan Superstimulans :) happy girl