Syl naar de tulpen

De zon straalt, de temperatuur stijgt, de tulpen staan bijna in bloei en de Stopera is vanmiddag het strijdtoneel. Met gezonde spanning wacht ik op wat komen gaat. Amsterdam is uitgegroeid tot nog meer diversiteit. 179 nationaliteiten zijn inmiddels gevestigd in de stad. 1/5 de deel van de bevolking in Amsterdam  heeft een andere nationaliteit dan het oer-Hollandse. Begin jaren zeventig waren  30 nationaliteiten gesignaleerd en dat was 1/25 ste van de bevolking. Ik moet denken aan het  kunstwerk op het light festival dit jaar, ”178 Bottles 1 message”. Werk geïnspireerd op de wereldberoemde woorden van oud-wethouder Floor Wibaut, wiens borstbeeld notabene in de Stopera staat.

“ Er is maar één land: de aarde. Er is maar één volk: de mensheid. Er is maar één geloof: de liefde.”

Het hart met flessen staat me nog goed bij. De vlaggen erop geprojecteerd en de boodschap kon verspreid worden. Gewoon een foto maken van je vlag naar keuze en deze verspreiden op social media. Social flow zoals dat heet.

We zitten nu op 179, nog geen paar maanden verder en Bert heeft iets moois gecreëerd. De oer-Hollandse tulp geschilderd over de vlaggen heen.

De hal is de verzamelplek en Prem wandelt wat op en neer. “Bert het is jouw feest, geef maar aan wanneer je wilt beginnen” We wachten rustig een kwartier en de wereld grooves klinken uit de klikobak. Ik swing als vanzelf mee. De portier kijkt verveeld en licht geïrriteerd, Ambtenaren duiken onder de Amsterdamse tulpenvlag door. Deze hangt zo heerlijk recalcitrant in de weg voor de glazen schuifdeur. De deur die opent alleen voor het ambtelijk werkvolk of moet ik zeggen apparaat. Dan tromgeroffel en Prem Radhakishun en Bert Wouters zijn klaar om ons toe te laten in de tulpengalerij die de gang van vergaderzalen 02.31 t/m 02.39 de komende tijd kleur zal geven van ongekende aard.

Prem is op dreef en geeft zijn ongezouten mening over de ambtelijke molen en ja, hij als advocaat en niet te vergeten ooit radiopiraat heeft ook zo het een en ander meegemaakt op dat vlak. De Amsterdamse vlag moet het al gauw begeven  en het  is feest in de gang. De expositie “Tulpen uit Amsterdam” is geopend en beide heren lopen met de publieksstoet mee. De klikobak volgt en de wereldmuziek danst vrolijk achter ons aan. Drank was niet mogelijk in de gang dat is natuurlijk verboden. We lopen de debatzaal in en de heer Roos hangt aan de muur. Ik heb alweer pret van binnen en we proosten met bubbels en prachtige eetbare tulpen. De muziek galmt werelds  door de prachtige schilderijengalerij. Dan mogen we vlaggen raden en de schilderijen krijgen alle eer. Het is een weldaad om te horen hoe Bert over kleuren en landen heeft nagedacht. Bij de Engelse vlag is het groen toch echt net iets anders. Maar natuurlijk British racing green. We raden wat af en Bert legt uit. Prem doet vrolijk mee.  De schilderijen zijn prachtig en intens van kleur. Na wat glaasjes bubbels en de steeds hardere wereldgrooves nadert het onheil rap. Die dikke man in uniform, de conciërge of zoiets? Of de muziek, die eigenlijk helemaal niet mag uit kan en wel rap. De ambtenaren zijn nog aan het werk. Afkeurend word een blik geworpen op de bubbels en ja ik voel me weer eens bij de “gastvrije” Nederlander op bezoek.  Het land waar steeds minder kan lijkt het elke keer maar weer. Ach het geeft niet, voor mij was de middag geslaagd. De zomer komt eraan en de gekleurde landentulpen staan bijna in volle bloei.  Deze rijkdom neemt niemand ons meer af.

Bert Wouters, Expositie in de Stopera tot en met 5 Juni 2015.

Prem Radhakishun, opent net niet exact om 17.00 uur maar vol verve de expositie.