syl gaat kokkerellen voor 50 man

Het huis geurt naar zoete mango, salie en gebakken rauwe ham. De laatste van 8 onweerstaanbaar lekkere hapjes combi’s is nu ook klaar. Dat was weer eens een heerlijke ochtend kokkerellen voor 50 man. Ik pak de fiets en stop al het lekkers in de tassen. De zon schijnt en ik word verwacht op mijn buureiland. Ik fiets de wind vol op mijn toet, met een lach het eiland af. Vandaag wordt een prachtdag. Het Diemerparkse fietspad ligt er nog steeds beroerd bij. Wat een bende, stalen bouwplaten, wegmarkering in de wegstabordjes, wegversmallingen en zo ook de boomstammen. Ach wat geeft het ook, beetje slalommen en dan komt et wel goed. Dan even de kuitjes aanspannen en de Nescio bedwingen. De tocht gaat langs het water naar de Amsterdamse brug die in de steigers staat. Het zilverwitte doek waarmee deze is ingepakt als door een eigenzinnige Christo schittert me tegemoet.

Ik ben de eerste en loop met tassenvol de kamer in. Wat een prachtkamer met uitzicht schuin op de gigantisch grote witte vlakken van de cruiseschepen die statig aanmeren bij de passagiersterminal. Ik begin meteen met de opmaak van de schalen. De tijd dringt. Hulp komt snel en dat is fijn. De bandleden komen een voor een binnen en we zijn bijna klaar met schaal 10 en 320 hapjes verder. De piano wordt getest, zo ook de banjo gestemd. Een lied klinkt, het voorprogramma is begonnen, voor de koks alleen dat dan weer wel. De sfeer is zo fantastisch en de klanken raken me diep. Ook de amuselepels klinken mooi op de zilveren schaal en worden snel gevuld met mondvermaakjes. Zo net op tijd zeg. De eerste gasten arriveren. We maken het aanrechtblad schoon om te vullen met glazen. Prachtige glazen op hoge poot. De zilvermetalen wijnkoelers doen het goed. De ruimte vult snel met mooie mensen, de gastvrouw in haar element.

Het is stil, de aankondiging volgt en het trio zet in. Prachtig die mooie bas die wordt beroerd, de mooie stemmen en muzikale bevlogenheid. Ik stijg langzaam op en kom in goede sferen. We lachen. De teksten doen het goed. Ik heb ademloos bewonderd tot de pauze, gewoon, in een ruk door. Dan de reuring de glazen moeten weer gevuld en 50 man op de been. Ik help en schenk bij, iedereen drinkt witte wijn vandaag, wat bijzonder. Enkele hapjes mogen alvast rond. Dan doen we gedrieen. Heerlijk zeg wat een leuke klus. Het balkon is favoriet. Iedereen heeft zich zowat buiten verzamelt om al rokend, drinkend, etend, pratend en lachend de pauze te vullen. Het valt niet mee om met de voorstelling verder te gaan.

Bas, Ludo en Johan gaan door voor ronde twee. Het publiek is opgewarmd en de sfeer in de huiskamer bijzonder. We genieten van de liedjes, de lach en een traan. Het applaus oorverdovend en twee mooie toegiften erachteraan. De glazen worden weer gevuld. Het eten komt op tafel. Het is prachtig om te zien en nog mooier om mee te maken. Dit is echt genieten. Een zondag in oktober, de herfst lijkt begonnen en is zeker niet mijn ding. Maar met dit soort fantastische binnenactiviteiten kan ik deze naargeestige grauwe regenachtige periode heel goed aan. Deze zondag was een feest om mee te mogen maken.

KNSM eiland. voorstelling "niet aaien", Hoogeboom, Maree, Van der Winkel.

7 oktober 2012