Syl gaat shoppen

Het kwik is omhoog geschoten. Ongekende hoogtes voor Amsterdam. De stad zucht en snakt naar een briesje. De munttoren geeft 3 uur en mijn witte wijn verdampt snel in de zon. De salade eet ik toch maar twee stoeltjes verderop in de schaduw van een dikke boom. De stad is traag, de mensen loom. Vlak voor me op de brug staat een prachtige oldtimer op een trailer. Ouderwets groen en de op spatschermen de letters Saab in eigen letterschrift. Omringt door rook een spiksplinternieuwe 4 wheel drive, zwart, stoer en sterk. Onder de wagen ligt een man en naast hem een grote kan water en wat gereedschap. De auto blaast sliertjes, mooie witte pluimpjes naar omhoog. De man eronder gromt. Langzaamaan gaan de witte sliertjes over in zwart smerig stinkend rook. Het contrast is zo groot.

Al snel gaat mijn aandacht naar de dames op de fiets vlak voor het terras. Een spiksplinternieuwe helgroene harde koffer van het grootste formaat, het prijskaartje er nog aan, moet mee achterop. Het opstappen lukt maar niet. Eerst maar eens in stilstand proberen. Nee de fiets lazert bijna om. Er wordt een flink potje gevloekt door de iele engelstalige fietsendame. Dan fietst ze langzaam weg. Vriendin met koffer XXL op een drafje erachteraan. Een super schattig stel echter het achteropspringen lukt ook zo niet. Dan komen de donderwolken vrij en de taal die wordt gebezigd zet ik maar even niet op papier. Het zal de hitte wel zijn. Zelf ben ik de gelukkige eigenaar van een spiksplinternieuw jurkje, gekocht ergens in de pijp. Meestal geeft dat niet zo’n kick maar vandaag maakt het me blij en gelukkig. Het is niet zomaar een jurkje. Het is een jurkje met een verhaal.

Eenmaal IJburg afgefietst en uit de zinderende hitte gekropen, fiets ik door het schaduwrijk oost onder de mooie grote bomen. Langs het Oosterpark over de brug en via de ceintuurbaan richting beginpunt Dappermarkt. Ik parkeer de fiets en loop winkel nr 3 in. De dame in winkel 3 is meer dan een beleefdheidsdame. Ze is de waterdame, dansdame en ook nog eens schuddebuikdame. Ze vraagt meteen of ze wat voor me kan doen. Even later of ik een glaasje water wil, met deze hitte. Ik knik vriendelijk van nee. De zoektocht zet zich voort foute kleuren paars, groen en bruin. Ik kan er niets mee. Dan heb ik toch na een lange tocht door de zaak 4 stukken om te passen. De beleefdheidsdame hangt ze vast voor me op en ik loop nog wat heen en weer. Dan geef ik het op en pas me in de zomerjurkjes. Jurkje 1 zit werkelijk belachelijk, maar de beleefdheidsdame is ineens minder beleefd. “acht wat staat ie je goed”. Ik lach beleefd en geef haar ongelijk. Jurkje 2 vergaat op dezelfde wijze. Donderwolken in mijn hoofd laden zich op. De juf vindt jurkje 3 ook zo prachtig. Het ding hang als een hobbezak om mijn lijf. Mijn buik schud onder de zachte dunne zijde. De dame zegt: “dat is toch prima zo?” Ze slaat haar hand op haar hele dikke buik en meld mij notabene: “Dat heb ik toch ook?” Ja ik geef toe het is een dikke goed gevormde dame met veels te strakke kleding aan. Ik hou daar persoonlijk niet zo van. Jurkje 4 zit als gegoten. Ik voel het in de paskamer al. Blij loop ik naar buiten en de spiegel zegt ja. Ja dit wordt em dan. Ik doe een klein dansje. De beleefdheidsdame danst mee. Ik ben geslaagd en vrolijk reken ik af. Ik loop de zinderende hitte weer in en verdwijn met een heerlijk glas wijn in een hoekje, onder de dikke boom van het terras.

24 juli 2012.