Syl gaat uitwaaien op IJburg

Het waait op IJburg. Waaien op IJburg is anders dan in de stad. De golven beuken witte schuimkoppen tegen het eiland aan. Even schijnt de zon op de zwarte plas en Durgerdam met deels witte huisjes steekt wonderbaarlijk mooi af. De snerpende toon die rondgalmt door de straten, binnendringt in huis en geen onderscheid maakt tussen dag en nacht, doet inmiddels zeer. De wind fluit op een stalen buis, maar het liedje wat wordt geproduceerd klinkt hard en vals, De noten houden lang aan veels te lang voor een goed horend oor. Zo langs het water lopend, ruwe luchten en soms de zon die even laat zien hoe mooi het eiland eigenlijk is.

Stadse mensen nooit een voet op IJburg gezet, weten het heel zeker. Dat eiland daar, die vinex lokatie, dat is helemaal niks. Blokendozen, stapelhuizen, duffe hofjes en nog meer vierkantigheid. Alles lijkt op elkaar, geen groen, geen reuring en alles grauw. Naargeestig, troosteloos en vreselijk lelijk, de mensen in de verkeerde mix en verder niks dan rottigheid. Als ik de stadse mensen aanhoor denk ik het mijne. Ach jongens toch, wat hebben we allemaal gelijk. In de stad is het beter daar heb je prachtige monumentale panden, waar ik overigens zo van hou. Mooie grachten, verlicht in de nacht, het roerige nachtleven, concerten in paradiso, de terrasjes verwarmd en de stamkroeg op de dijk. Mooie mensen en prachtige verhalen. Ik ben gek op die stad, ik wordt er zo blij van. Geen kwaad woord wil ik er over horen , niets dan goeds wat mij betreft.

Na het bezoek aan de bright lights big city stap ik mijn “life line” nummer 26 die ongemerkt zo belangrijk voor mij is. Binnen 12 minuten weer terug uit die prachtige stad naar dit oord waar ik woon. Mijn mening is al 6 jaar geenzins veranderd over dit eiland. De pioniers en de supermarkt in een tent. Als de wind weer eens raasde dan kon ik gelukzalig winkelen in die tent. Het gaf een vakantiegevoel. Een beetje uit maar toch thuisgevoel, en jeeeeeeeeeeeee wat was dat prachtig. Dat voelt zo goed. Dan de mensen in de mix. Het hofje op en top. De mensen maken het verschil dat weet ik nu zeker. Het gaat hier niet over blokkendozen mooi of lelijk, veel groen in de wijk of niet en de wind die hier harder waait dan in de stad. De lampen in de straat zwierend aan de haal. Ook dat heeft wat. Nee het gaat hier over ons, de buren, de saamhorigheid, de gelukzaligheid, ook hier de borrels en de prachtige verhalen. Ik hou van dit eiland. Ik prijs me gelukkig, ik heb the best of both.

7 Januari 2012  IJburg, haveneiland west.