Syl en de donkere dagen voor kerst.

De dagen voor kerst zijn alles wat je niet verwacht, het zonnetje schijnt 10 graden buiten, de wind loeit enigzins dat wel, de laatste werkdag geteld rij ik naar huis. De ijsbaan ligt weer winterklaar voor de kids hier op het plein en uit betrouwbare bron vernomen op meerdere plekken in de stad. Wel wat hilarisch zo. De gekleurde lampjes branden, de koek en zopie hut doet goede zaken en “I am dreaming of a white Christmas” klinkt schel maar overduidelijk uit de boxen. Ja nu ik vrij ben droom ik daar ook van, kom maar op met die wonderschone witte vlokken, helaas niets is minder waar. De gekleurde lampjes flikkeren ook binnen in de kerstig opgemaakte bomen. Thuis in de huizen om me heen is sfeer dat zie je zo. Op straat de mensen, lachend en boodschappentassen vol. De kerst nadert en zodra in zicht krijg ik het benauwd. Heel benauwd mag ik wel zeggen. Oef wat nu....? koken voor zeven, hmmmmmm eens zien, wild? Wat voor wild? Hapjes of beter klinkend " amuses" vooraf? Vis? Fazantpate of wildzwijn? Beschaafd? Op dit moment.......ach.... geen idee.

Leeg is mijn hoofd, dat gebeurt af en toe, altijd onverwachts. Normaal weet ik het toch zo goed? Vandaag is niet mijn dag. Ik dool door de straten, het is avond en alles kil om me heen. De kou vat mijn botten en spreidt zich langzaam uit door mijn gehele lijf. Bloedvatvernauwend, mijn vingers wit en stijf. Ze bewegen niet meer ik ril en trek langzaam weg. De wegtrekker nabij doe ik wat mij het beste lijkt. Naar huis dat is slim. Opwarmen en het trekken van een plan.

Dat plan is er nooit gekomen, vraag niet waarom. De muziek staat hard, "A very She and him Christmas", we beginnen met een Walz kaal en langzaam warmteopbouwend, wie had dat gedacht. Zooooooooooo depressief mooi, jaha geheel onverwacht. Oppassen nu anders gaat dit van kwaad tot erger. De spiraal omlaag. De stemming zo zwart als gal. Koken schiet er vanavond bij in, dat is bij deze een voldongen feit. Even verderop in de muziekbieb kom ik bij “Verve remixed” ik geloof 2008 maar er zijn er vast meer uitgebracht zo ondertussen. “Zat you Santa Claus?” the heavy remix nog wel en de niet versmaden “What a wonderful world”. Louis Armstong and the commanders, maar dan met een touch. Pffffffffff daar gaan we dan de frisse remix maakt weer koud van binnen. Gure wind op de achtergrond. Blazers en rinkelende belletjes en dan jaha de "slee" bells hoor ik ook. Maar het allermooist van de hele toer de donkerbruin sfeerverhogende rauwe stem van Satchmo of Satch himself. Nu is het mij ook geheel duidelijk. Het past niet in het kerstplaatje wat ik voor ogen heb. Waarom niet? Geen idee maar ik besluit de boom dit jaar niet te zetten.

26 Dec 2011.