Water colors 2016

De boten varen af en aan. Rijen dik staan liefhebbers te wachten op een plekje in een van de boten. De steiger begeeft het nog net niet. De dj heeft lol en wij, wachtend volkje ook. De disco is aan, de lampen kleuren rood, geel, groen en blauw en zo is het goed vol te houden bij de firma Lovers op de prins Hendrik kade. De glühwein geurt, de dj dolt, de crowd manager laat het schip leeglopen en dan? Ja dan mogen wij aan boord. Al duwend vind iedereen een plekje binnen.  Kop aan kont varen de cruiseschepen de route die maar liefst 75 minuten mag duren. De eerste brug word genomen en BAM, ik schiet naar rechts en kijk verschrikt. Het schip raakt de O zo harde brugstaander, daar waar ik zit. Moeten ze me nu al weer hebben dit jaar?

De route gaat door de light wave. Deze is stuk. Niks geen zuurstofrijke blauwen, turquoise of zilveren lichtkunst. In  de verte doemt de zweefmolen op. Ik zweef mee boven deze aardkloot, word langzaam duizelig en stijg graag nog even op. De boot draait en gaat recht op de confrontatie af. Als een klap in mijn gezicht land ik op aarde. Daar staan ze in zacht wit neon en klare lijn. De meesten  treurig voorovergebogen kijkend naar de grond op de kleine na. Vluchtelingen. Dit lichtkunstwerk ken ik nog van vorig jaar. Gek, vandaag komt dit werk keihard binnen en ik blijf lang stil. Nu voel ik pas echt hoe mooi dit kunstwerk werkt op mij. De realiteit in het nieuws. Een vluchtend bestaan, de onzekerheid, ontheemd zijn, naar een vreemd land en een vreemde cultuur gaan. Die kleine, die komt er wel.

De 75 minuten vliegen om op het achterdek. We hebben de zitplaatsen ingeruild voor buiten. De brug met "de sprong" vind ik echt prachtig. Spingen met deze verlichte man, spingen, maar dan een ongelooflijke afstand naar het onbekende, nieuwe vriendschappen, jezelf openstellen, of de sprong naar vrijheid. Dat is nu wel een toepasselijk thema. “run beyond” heet het werk. Elke keer als ik langloop tel ik mee. 1,2,3,4, en ja bij 5 gaan  ze allen aan. Ze gaan aan als een soort overwinning, een blij triomf, een zegeviering van de geslaagde poging.

De boot vaart richting steiger na de tour door de prachtig versierde Herengracht. Het afzakkertje moet genomen, indrukken moeten verwerkt en de zeedijk licht op bij binnenkomst. De disco gaat aan en de lichtballen schieten op de muziek  door de ruimte. Tijd om te dansen met vrienden en nieuwkomers. Ik word voorgesteld aan Achmed. Hij is Serviër en woont al 3 weken bij een kennisje in huis. Hij is het kamp in Huizen uitgevlucht omdat hij op mannen valt. Au, de naakte waarheid. We pogen in gebaren en met wat engels te kletsen. Als snel gaat dansen beter. We dansen,  we dansen, stellen ons aan en we lachen. We maken nieuwe vrienden en zijn even van de wereld. Zoals het hoort. Even niet nadenken, even geen zorgen en even geen verdiet, maar leven. Leven in een vrij land een prachtige open-minded stad, mijn Amsterdam.

Amsterdam, 9 Januari, “Water colors”.