Syl moet bezinnen

Witte donsjes steken af tegen strak helder blauw. De rode vogel staat stil in de lucht en ik kijk met mijn slaapkop naar het menu aan boord. Het is 8 uur in de ochtend en ik spoel de kater weg met een vaag bakje koffie. Een oprecht excuus word ons aangeboden vanuit de cockpit want ja we zijn vertraagd. Te weinig personeel bij de bagage drop off en ja dat hebben we geweten. 

De start vanochtend vroeg was niet de beste van deze week. Ik slaap dwars door de wekker heen. Gelukkig, ik word op net tijd gewekt door mijn chauffeur. Nou ja op tijd? Ik gooi wat water tegen m'n slaperige hoofd en vervolgens wat make-up. Ik kijk in de spiegel en schud van nee. Nee dit gaat em niet worden. Hier is niet veel meer van te maken. Snel gooi ik de laatste spullen in een overvolle koffer. Het is me weer gelukt de hele garderobe gaat, vanwege gebrek aan keuze mee. We rennen de deur uit jemig kwart over 4 al weer. Dan de waardeloze aankondiging op de borden langs de weg. Ring zuid is gesloten en ik huil van binnen. De rit gaat richting Utrecht in plaats van Schiphol en ondertussen vreet ik me van binnen langzaam op. Ik word de auto uitgeslingerd en ren hal 3 naar binnen. Dan de onmenselijke rij. 2 medewerkers aan de balie en nu weet ik een ding zeker. Zo die vlucht ga ik niet halen. 

Driftig loop ik heen en weer. Het is kwart voor 5 en 300 man voor me in de rij. Nu ontplof ik bijna en loop op de dame met knotje af. Ik moet 5 uur boarden. De bagage drop off kan dit niet aan. Dat ziet knotje ook wel in. Ze roept ons naar voren en we lopen 200 man snel voorbij. Voor een sigaretje buiten is geen tijd, wordt al snel meegedeeld. Of we maar even willen rennen. Van hal 3 loop ik buitenom naar hal 1. Ik rook rustig een sigaret en de douane heeft geduld met mij. Ik word weer eens betast. Bijna half 6. De vlucht vertrekt precies om 6 en ik loop nog dwaas een minuut of 15 door het ellenlange gangenstelsel. Half dronken van de slaap stuiter ik de wachtruimte in. Getver achterste stoelen boarden eerst dan het midden en dan pas rij 5. Ik val bijna om en eindelijk ik mag dat toestel binnen. Ik plof neer ruim na zessen en val accuut in diepe slaap om met de menukaart weer op te staan. De eerste vakantiedag vangt bijzonder spannend aan. 

Dwarrelend boven Spanje, 5 september 2014