Syl en koningsdag

De dag vangt oranje aan en de zon geeft zijn volledige medewerking. Het terras is druk bevolkt. De lach verschijnt op mijn bleke uitgaanstoet als ik me zetel op de hoek. Als snel ben ik in goed gezelschap en ontspannen kletsen we wat af. De medicinale doet het goed. Een gezonde kleur komt langzaam op mijn wangen terug. Terug van even weg want ja de nacht was lang. De Zeedijk stond op zijn kop en zo ik ook. De oranje mensenstroom dwarrelt vrolijk de Utrechtsestraat in. Wij zitten goed. Dranghekken staan voor ons opgesteld en ik ben meer dan verbaasd. Waarom? Ik verwacht hier geen auto’s vandaag. De straat is voor het volk te been. Achter de dranghekken doet de hot-dog stand op het Fredriksplein plein treurig aan. Die krijgen vandaag geen bezoek zo aan de verkeerde kant van het hek. Het is nu 2 uur en het plein kleurt blauw. De gele markers op de politiemouwen doen pijn aan mijn ogen. De ME busjes stellen zich op en ik ben verrast. Wat een grof geschut zo voor dit terras. 

Ik ga op onderzoek en mijn ogen vinden al snel de knapste van het stel. Ik vraag hem of dit alles niet ietwat overdreven is. Het komt zo agressief over vanaf het slome oranjebevolkte terras. Hij lacht prachtig en zegt nog even niks. Dan komt er een relaas over zakkenrollers, Bulgaren en politie incognito die nu rondjes lopen door de Utrechtsestraat. Ik vraag waarom die ene blauwe politiebak met zijn kont naar ons toe staat. Nou dat is puur om snel uit te rukken als het mis gaat op het Rembrandtplein laat ik me vertellen. Ik vraag dan ook nog even waarom die twee agenten met oranje markers op de mouw, niet erg representatief in het busje zitten. Ze kijken vermoeid en zien er een beetje slapjes uit. Ik krijg weer een zwijgen en ja ik snap het wel het is warm en er is echt helemaal niets te doen voor die twee. 

Warm is het zeker. We drinken met een vrolijke groep lieve mensen een gat in de dag. Dan komt er een politiedame met een heel leuk hoedje. Ze ziet er goed uit voor haar leeftijd en ik word door het terras op pad gestuurd. Ik vraag haar of ze de baas is van het stel. Ze lacht hartelijk en meldt dat ze invalt vandaag voor haar dochter. Die wilde natuurlijk feesten dacht ik zo. We kletsen nog wat in de rondte en ik wens haar een fijne werkdag. Ik praat het terras weer bij en we klinken met plastic. Heerlijk, een mooi uitzicht, vrolijke gesprekken en de muziek zwelt aan. Het is tijd om te gaan. De straat trekt en ik neem afscheid. De twee agenten in het busje zitten inmiddels met de deuren dicht. Ik lach en denk wel te weten wie die deuren heeft toegedaan. Ik voel me wel een beetje schuldig.  

De tocht is mooi naar de boot die nu als wc dienst doet. We drinken ook daar een glas en ik begeef me naar het open raam. Ik zwaai naar Arie, de schipper van vandaag die langs komt varen met keurige mensen aan boord. Om vandaag kapitein te zijn is een ware uitdaging en wat fijn dat hij nog naar me lacht. Koningsdag is geslaagd. We dansen op de ponton bij Marcella op het Amstelveld. De stokoude dame met oranje hoed omarmen we. De Thai tegenover café Krom kookt ons avondeten.  Het vrolijke hossende oranjevolk voorzichtig aan de kant duwend dansen we voldaan naar huis. Wat een fijne Koninginnedag ehhhh, koningsdag bedoel ik natuurlijk. 

Zaterdag 26 April, 2014