5. jan, 2014

Syl in Portimao.

De avond start blauw met een vleugje  poederwolk. De temperatuur is nog steeds standje oven. De bootjes voor het balkon  dobberen of komen langzaam binnen varen in de haven. We gaan op pad vanavond en ik geniet nog even van de rust, hooguit verstoord door het ritmisch ronken van de motorboot. De route langs de zee is relaxed. Geen zuchtje wind en  de terrasjes zijn dunbevolkt. De klim omhoog is trappen zonder eind in zicht.   Ik huppel gemakkelijk omhoog maar dat is niet voor iedereen weggelegd. We naderen restaurant F met uitzicht over het strand en zee en zetelen ons neer  op veranda. De zon zakt langzaam maar gestaag prachtig onder. 

 
De nacht valt in Portimão. Het linnen dak is sfeervol geel  verlicht en gaandeweg worden we heerlijk druk.  We lachen en worden om de haverklap gelukkig. Na 3 heerlijke gangen voedsel kijk ik naar de dame klikobak. Ik kan het rijke chocolade dessert niet op, het is echt teveel. Ook de kliko zit vol en dat zegt toch aardig  wat. De tocht terug voert langs  barretjes en winkels met gekleurde toeristentroep. De groep deelt zich op na de wandeling om  in de beach club weer deels  bij elkaar te komen. We observeren, drinken nog wat en wiebelen op de aanstekelijke muziek.
 
De nacht was kort en de ochtend van een ongekende schoonheid. De meeuwen maken geluid zoals ik gewend ben op ijburg. De zon komt langzaam op en ik ben loom. Ik kijk naar de bootjes voor me, die worden langzaam wakker . De joggers komen in actie en rennen met velen rondjes in de kalme haven. Ook vandaag wordt een hele warme dag zonder zuchtje wind. Ik verheug me, we gaan de hele dag bootje varen langs de prachtige kust. Met het ontbijt in het verschiet op een van de prachtigste gezichtspunten in de haven zit ik nog even op het balkon en geniet. Ik geniet alvast voor de dag die nu voor me ligt. 
 
De zeilboot meert af voor de prachtige ontbijtveranda.  Met een groepje van 20 stappen we aan boord en kiezen een mooi plekje, ieder voor zich.  De zon brand en we smeren en masseren elkaar in, nog maar een keer  voor de zekerheid. De kapitein is bruin en met zijn strooien hoed goed voorbereid. Met Zijn verrekijker in de aanslag varen we naar open zee. Het speuren kan beginnen. We zien eerst een dolfijnen moeder met jong. Elegant komen de vinnen boven en gaan ook zo weer onder. Snel overstag achter de boot een flinke groep dolfijnen en we roepen oe en ah. De dame met prachtige krullen gilt enthosiast. Ik weet ik niet  wat ik zie de sierlijke bewegingen van die prachtbeesten zo dicht bij de boot. Het stemt me gelukkig en ik lach van vreugde. meerdere prachtige dolfijnengroepen verder glijd de boot over de strakke zee langs de Portugese kust naar lagos om vlak voor de kust met private strandjes voor anker te gaan. Ik duik het water in, zoek verkoeling en zwem met een school vissen mee.  Het water is zo helder en prachtig blauw. Blauw van een koude zoute schoonheid . De halve kippen van de barbecue met zalige salade gaat er bij mij gretig in. De botjes mogen overboord. De aasgieren van de zee nemen deze gretig mee. We zeilen terug, de sangria vloeit en ik met mijn zeebenen ga  de boeg verkennen. De wind in de haren, een smile op mijn toet, de muziek? Ja Rod steward en tot mijn verbazing zingt de hele boot mee. Yes I am sailing en ja dit geluksmoment gaat in mijn bovenkamer mee.