Syl heeft een bootfeest.

De wiebelige stenen zijn donker van kleur.  De afdaling gaat al met al soepeler dan gedacht voor iemand die geen diepte ziet. Vrolijke statafels met prachtig witte kleden omhult, lachende mensen,  drukke honden en een stralende jarig job kom ik tegemoet. De houten vlonder heeft veel te verdragen vanavond. Driftig gaan de loopjes naar de biertap en glaasjes rood of rosé uit een zinken teil met ijs, geschonken door twee prachtige dames in het zwart. De avond valt in Amsterdam noord en ik loop via de dansvloer naar een dekschuit met luie stoelen. Ik plof neer en kijk naar het wateroppervlak. Strak en zonder rimpeling. De woonboten aan de overkant zijn bijzonder. In dit zijkanaal liggen er wel 180 laat ik me vertellen door de buurman van 2 boten verderop. We kletsen chemie, polymeren, Mijdrecht, Portugal, kanoën, BNers hier om de hoek en nog zo wat. Bijna bevangen van de kou zoeken we de massa weer op, want ja druk is het. Ik denk zo’n 80 man, vrouw?.

Dan gaat de muziek op hard. Een heuse battle vind nu plaats. De gastheer met dikke sigaar achter de high tech internet tegen de man met vinyl. Omstebeurten draaien ze dansmuziek met af en toe een piepkleine stilte. De vloer staat vol en de dansgekte barst los. Heerlijk ik meng en mingle en dans tot diep in de nacht. Even naar buiten om af te koelen en ik zetel me op de lange bank. Mijn oude buurtje schuift aan, vele mensen van Bickerseiland. We halen herinneringen op en dan slaat de muziek weer aan. Ik steek bijna nog een sigaret op maar nee ik word geroepen. De verleiding is te groot en we dansen nog wat. Dan toch de peuk en jemig weer een gaaf nummer. We dansen nu buiten op het dek naast de barbecue en onder het vogelhuisje, das gek. Ik ga wijn halen maar kom niet meer terug  op de vloer. Ik raak in gesprek. Bootjes, Oerol, alle mooie mannen bezet, verkering en mijn gekke bek. Ik heb wel 6 gezichten word mij medegedeeld en dat word ook nog eens nader uitgelegd. Vele hints en tips verder wordt de situatie penibel. Daar is de politie. "Goedenacht we zoeken de gastheer" en die komt er ook rap aan. De muziek gaat heel slim op zacht. Een frisdrankje wordt aangeboden, geluidsoverlast is de klacht.  Maar het feest is voorbij dat was al besloten. Gerustgesteld verlaten de blauwe pakken het botenpand.

Aan alles komt een eind en de taxi is gebeld. Ik neem zo lang afscheid dat deze van schrik is weggereden. Snel bel ik voor herstel maar de taxicentrale verwijst me door naar TCA, een nummer met allemaal zevens. Ik huiver en denk laat maar ik ben helemaal geen fan van deze club. Al rap krijg ik een lift aangeboden en hij zegt: “meid spring maar achterop”. Bickerseiland is de bestemming maar ik kan eenmaal weer over met de pont een taxi nemen vanaf het station. Onderweg komt er eentje langs, ik stap af en vraag: “Ben je bezet?” Rap volgt een wedervraag; “waar moet de rit naartoe?” IJburg wordt goedgekeurd, we onderhandelen wat  en vrolijk neem ik afscheid van Bickerseiland.  Remi is snel en rijd een route anders dan verwacht. Ik schrik maar wat blijkt? Alles komt goed. De route is korter dan verwacht. Ik leer bij, zo diep in de nacht en doe hem een hartelijke  groet. Veilig thuisgebracht plof ik nog even neer op het terras. Vanacht staan de sterren goed.

31  aug 2013