Syl gaat naar Luuk

De wolken drijven in wollig grijs, stemmig wit en ietwat ziekelijk geel aan de blauwe hemel voorbij. Het tempo ligt laag en de zon fleurt af en toe heel eventjes met mij. Vrijdagavond is het terras geheel van mij. Het is stil en de straat beneden laat geluidjes kalm en gemoedelijk boven komen. De buren kletsen gezellig en af en toe klinkt een schaterlach. Kinderen ballen en discussiëren wat af. De palmbladeren ruisen op de iele windvlagen en ik? Ik droom wat luchtballonnetjes als in een saaie comic strip. Ik blijf thuis vandaag, ik heb een noodzakelijke rustdag ingelast.

 De afgelopen 8 dagen waren goed gevuld. vele mooie ontmoetingen en drukke indrukken wisselden elkaar in rap tempo af, echter gister spande werkelijk waar de kroon. De eerste koppen koffie achter de kiezen word ik opgebeamd voor een middagfeest. Ik kan in eerste instantie niet en slaak een diepe zucht. Na wikken en wegen verdeel ik mijn middagtaken over de rest van de komende week. Ik neem 2 uur vrij en doe wat ik voel dat moet. De tram was weer eens zweterig heet en eenmaal bijna bij de dijk klinken de strijkers me tegemoet. Een vrolijke lach komt op mijn toet en eenmaal de Ooievaar genaderd zoek ik Luuk de eigenaar. Drie zoenen de felicitaties en een dikke knuffel volgen en als snel klinken ook de glazen op zijn 75 jaren jonge bestaan. Het is feest op de dijk en iedereen mag het weten. De ingang van de Warmoesstraat is geheel geblokkeerd door drinkende vrienden. Muziek, drank, gelach en goede gesprekken. Ik heb in geen tijd meer zoveel vrolijke lieve mensen gezien.

Dan komt de statige koets met vier prachtige paarden tot stilstand voor de kroeg en blokt met verve de dijk. Statige mooie mannen met hoed en prachtige pakken met pochet dalen via de wielen neder. Even het haar fatsoenerend in de prachtig zwarte hoogglanslak van de koetsdeuren drinken de jagers vervolgens vrolijk goudgeel bubbelend bier,  "Boonstoppel" is wat mij te binnen schiet. Oudhollandsche hoogwaardige glanslak en niets voor minder. De koets blijft staan en de paarden  glanzen prachtig in de zon. Nu komt ook de lach niet meer van Luuk zijn toet.Na wat borrels wordt het vertrek luidkeels aangekondigd door de man met zweep en hoge hoed. De dijk is weer gedeblokkeerd echter niet voor lang.

  
 
De oude blauwe Amerikaanse cabrio van wel 5 meter lang en banken in wit bekleed leer wordt ruw geparkeerd voor de kroeg. Drie stoere knappe mannen in zwarte leren jacks gooien hun instrumenten op de kofferbak en achterklep. De Versterkers staan op standje 10 en de rock and roll dringt dwingend door tot diep in de botten van mijn lijf. Ik krijg kippenvel bij de spannende gedachten en de teksten draven het publiek compleet op hol. Luuk, zijn dochter Kim en nog een hele schare dansen op de dijk. De monden van toeristen vallen open en de i-phones schieten drukke foto's. “Johnny and the gangsters of love” zwepen de feestgangers en iedereen eromheen compleet op tot een machtig rock koor. Tot we schor zijn, zingen we alle liedjes keihard en uit volle borst mee.

 De gedoogde Amsterdamse 20 minuten zijn om. We doen gul een duit in het zakje zodat de bolide ook weer verder kan. De heren doen een toegift voor Luuk. Dan wordt snel ingepakt en ronkt de motor om stoer de dijk weer te verlaten alle 3 heren voorin. We drinken nog een slok en zijn verliefd op de unieke sfeer van deze prachtige kroeg. "Luuk je feest was meer dan bijzonder".

 
Een trotse stamgast.

8 Augustus 2013