De dijk en Armin.

Ik sta vroeg op voor de Zondag om vervolgens weer te gaan liggen. Lekker niks doen, liggen en hangen  op het balkon met de zon op mijn toet.  Ik overdenk de dag die komen gaat. Na de krant te hebben bestudeerd en het prachtig vogelkoor te hebben aangehoord eerst maar eens een bodempje leggen en even de straat op. De buren zijn verzameld op een bankje in de zon. Broodje kopje thee, kopje soep en lome blikken. De zonnebrillen mogen weer. De kids tussen 4 en 6 testen een vreemd speelgoedconceptding. Autootjes zouden moeten racen op een fietsband eenmaal draaiend aan een houten handvat wat weer verbonden is met houten schijven enzo. Thom maakt wat foto’s van het geheel. Hij doet onderzoek en schrijft een verbeterplan. Ga 4 jarigen maar een interviewen. Das geen doen. Het apparaat doet et alleen bij 28+ maar de kids lachen want de autootjes vallen stom.

Ik tram snel naar de dijk en laat de boel de boel. De tram is sauna. Beetje zon en meteen  is alles van slag. Onderweg zwaai ik nog even naar het atelier van Jan. Eenmaal op de dijk belandt fietst Job Cohen mij bijna omver. Ook hij met een zonnebril op. Job is met een zekere spoed op weg naar het mandje en ik naar de Ooi. De hele gay scene staat op straat bij de engel en even verderop? Daar wordt de speech gegeven want Poetin komt morgen even op visite in  Amsterdam. In deze kringen wordt dat natuurlijk niet gewaardeerd. De regenboogvlag gaat met dank aan Job half stok. De kleuren ogen meteen ietwat treurig.

Ik kom in de Ooievaar en verstom. Alweer iemand dood in de Ajaxkring? Gauw een sigaar en even naar buiten. Even “keten” met een vriend en vervolgens een goed gesprek over relaties en mooie vrienden. Ik kijk schuin op het Barbizon. Daar ga ik zo weer eens naar binnen en dit keer naar Armin Van Zutphen. Zou hij al zenuwachtig zijn? Een van de maatjes 34 had net afgezegd. Zal toch wel goedkomen? Ik drink nog een slok wijn en ga verkleumd weer naar binnen. Binnen een half uur zetten we de zaak op zijn kop met een mannetje of 5. Wat? Half 4? Getver… alweer rennen. We rennen naar de overkant en lopen over de catwalk naar de achterste plekken en gaan gauw zitten.

De modellen lopen mooi. De kleding zwiert of valt in strakke lijn. Petra de fotograaf en bedenker van deze geweldige middag legt alles vast op plaat, na haar  lieve openingsspeech. Vele stukken passeren. Ik lach en krijg de lach niet meer van mijn toet bij het zien van die ene prachtige rode jas. Die moet ik hebben, zoveel staat vast. De show loopt op zijn eind en Armin loopt op met de modellen. “Lekker, heel lekker moet dat voelen” denk ik dan. Wat zal hij trots zijn op de pracht creaties. Ik loop mee naar achter. Tijd om te passen. Ik twijfel of ik durf, maatje modellen 34 denk ik. een hard gelach. Maar ja haute couture. Ik waag me toch in die rode. Zo fantastisch. Ik pas bijna. Ietsje te krap van boven, maar geen nood. Armin kan juist op maat maken. Ik vraag naar de mogelijkheden. Alleen nog even de rode stof  met prachtprint kopen. Dat moet toch nog lukken?

Dan tijd voor een afzakkertje in de Ooi. Ajax is inmiddels ook klaar met 4-0. Het wordt al snel weer te gezellig. Veels te gezellig. We zetten keurig de tent op zijn kop en guess what? Ik betrap Koos. Hij lacht ook. We breken op. Het is weer mooi geweest.

Zeedijk, Zondag 7 April 2013.

Foto: Petra van Vliet