All days are nights

Het sneeuwt zachte vlokjes. De straat is bedekt met witte plukjes dons.  De woonkamer licht ervan op een geeft vandaag een spannende energie. De piano zweeft en de klanken galmen prachtig door de ruimte. De zwarte cd die opstaat klinkt zo zwart als gal en dat geeft weer voldoende evenwicht aan de dag. “All days are nights: songs for Lulu”, met Rufus Wainwright op piano. Ik moet bekennen: “muziek van een zeldzame schoonheid”.

Het eerste deel van de cd titel refereert naar het laatste couplet van Sonnet 43  van William Shakespeare ("All days are nights to see till I see thee,
and nights bright days when dreams do show thee me). Het tweede deel van de cd titel geeft de naam Lulu. Lulu is de duistere vrouw met een donkere kant die in ons allen huist.

Ze wordt prachtig beschreven in Sonnet 130:

My mistress' eyes are nothing like the sun;
Coral is far more red than her lips' red;
If snow be white, why then her breasts are dun;
If hairs be wires, black wires grow on her head.
I have seen roses damask'd, red and white,
But no such roses see I in her cheeks; 
And in some perfumes is there more delight
Than in the breath that from my mistress reeks.
I love to hear her speak, yet well I know
That music hath a far more pleasing sound;
I grant I never saw a goddess go;
My mistress, when she walks, treads on the ground:
And yet, by heaven, I think my love as rare
As any she belied with false compare.

Rufus zingt Sonnet 20. Over Shakespeare’s geaardheid wordt getwijfeld. Over die van Rufus niet en dit homo erotische  Sonnet komt strak uit de speakers.

A woman's face with nature's own hand painted
Hast thou the master mistress of my passion
A woman's gentle heart but not acquainted
With shifting change as is false women's fashion

An eye more bright than theirs less false in rolling
Gilding the object whereupon it gazeth
A man in hue all hues in his controlling
Which steals men's eyes and women's souls amazeth

And for a woman wert thou first created
Till nature as she wrought thee fell a-doting
And by addition me of thee defeated
By adding one thing to my purpose nothing

But since she prick'd thee out for women's pleasure
Mine be thy love and thy love's use their treasure

Na 12 nummers van zulks ben ik bekaf. De teksten niet altijd makkelijk te begrijpen maar alle gevoelssnaren zijn weer prachtig geraakt. Leven, dood, liefde, verlangen en onzekerheid. De lange noten zijn spannend en het dramatische gehalte was weer lekker hoog. De muzikale timing, de diepte van zijn stem. Werkelijk hij raced door het hele register van lange hoge noot tot de diepste lage tonen. Alleen de piano is zijn muzikale vriend. Genoeg nu. Ik ga over van zwart naar sneeuwwit. Lekker even naar buiten ademhalen en de muizenissen afstoten.

http://www.youtube.com/watch?v=JOKACaamHDQ

24 februari 2013